เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอีกครั้ง
และกำลังถามเขาอีกครั้ง

เป็นคำถาม
ที่ไร้ถึงเสียงของคำพูด
และกำลังทำให้เขาตรงหน้า
ลังเลกับการกระทำของตัวเอง

อะไรของนายนี่กัน ทั้ง ๆ ที่เป็นคนเริ่มก่อนแท้ ๆ หัวเสียง่ายไม่ต่างอะไรกับคนแบบเธอเลยด้วยซ้ำ

" เก็บคำพูดนั้นแล้วใช้กับตัวเองซะสิ "

เซย์นะยืนกรานคำตอบเดิมและมีทีท่าที่จะไม่ยอมอีกฝ่ายเช่นกัน

หลุบตามองบัตรพวกนั้นที่กำลังถูกชายตรงหน้าเหยียบมันซ้ำอีกครั้ง

" ...คุณได้สำรวจบัตรดี ๆ
ก่อนทิ้งมันลงไปแล้วใช่ไหม ? "

+

" อือฮึ กำลังตามหาอยู่ค่ะ "

" คุ้น ...สิ่งที่คุณกำลังจะสื่อหมายถึงมีบัตรของฉันอยู่ในมือของคุณหรอคะ ? "

เธอถามกลับด้วยความสงสัยพร้อมกับชะเง้อมองบัตรที่เขากำลังถืออยู่

ไหงถึงไม่ให้ดูตรง ๆ กันล่ะ ...

" ขอฉันดูบัตรได้หรือเปล่าคะ ? "

" หรือแลกกับบัตรในมือของฉันตอนนี้ "

เมื่อพูดจบเธอยื่นบัตรจำนวนสามใบไปตรงเขาโดยที่บัตรทั้งหมดนั้นชิดติดกันและหันด้านหลังบัตรให้เขาเช่นกัน

เซย์นะยืนมองบัตรที่ร่วงลงอีกครั้งสลับกับใบหน้าของบุคคลนิรนามด้วยสีหน้าที่เริ่มแสดงถึงความไม่พอใจ

นายนี่มัน...จากการกระทำและคำพูดของเขาชวนให้หงุดหงิดชะมัด

ควรนิยามว่าอะไรดีล่ะ
พวกขี้แอ็คทำตัวกวนประสาท ?

" เรื่องอะไรทำไมฉันต้องทำ ? "

เหอะ ให้ตายยังไงก็ไม่ทีทางเก็บมันขึ้นมาอีกหรอก

ว่าไปนั่นเธอก็ขยับเท้าเขี่ยบัตรพวกนั้นไปใกล้เขา

" เก็บเองซะสิ ? "

( สำหรับ 3-D ที่ไม่ได้เข้าดิสคอต อาจารมีร่างเด็กๆเป็นเเมวนั่งอ้วนมาใหัเย่ๆๆๆ จากนี้ฝากตัวด้วยนะค้าบ

drive.google.com/drive/folder... )

พลิกมันไปมาอยู่ สอง สาม ครั้ง
นี่ไม่ใช่ของฉัน...งั้นคงโชคดีไป

หลังจากที่ดูมันเสร็จฉันก็จับยัดทั้งบัตรที่เขาทิ้งเมื่อกี้และบัตรที่ฉันเก็บได้ใส่มือเขาแบบไม่ไถ่ถามอะไร

" ถ้าสงสัยให้นึกย้อนไปถึงคำพูดก่อนหน้าของฉันค่ะ "

" งั้นก็ฝากทิ้งด้วยแล้วกันค่ะ "

( มาเพื่อรีไซเคิลบัตรค่ะ )

เธอที่เดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์เข้าทำเอา...ประหลาดใจเหมือนกัน

โดยปกติแล้วคนอื่นเลือกที่จะเก็บบัตรเอาไว้เพื่อตามหาเจ้าของ

แต่นายคนนี้ ... เลือกที่จะทิ้งมันแบบดื้อ ๆ น่ะหรอ

ทิ้งได้รกหูรกตาชะมัด

" นี่คุณถ้าจะทิ้งอะไร ทิ้งให้มันเป็นที่หน่อยสิ ? "

เธอพูดพร้อมทั้งหยิบบัตรที่เขาทิ้งขึ้นมา ทั้งที่ยังมีบัตรอยู่ในมืออีกข้างและแน่นอนมันไม่ใช่ของฉัน

+

( มาแล้วคั้บเพิ่ล ๆ มาช้าแต่ชัดเจน 💖)

ในทีแรกเธอตั้งใจจะโยนบัตรทิ้งข้างทางไปซะแล้ว ทั้ง ๆ ที่ตามหามาตั้งนานแต่กลับไม่มีวี่แววของบัตรตัวเองเลยสักนิด

ทันที่ที่ได้ยินเสียงใครบางคนที่กำลังผิวปาก ? นี่เธอไม่ได้หูฝาดไปหรอกใช่ไหม นั่นทำให้เธอต้องหันไปดูต้นต่อของเสียงนั้น

อ่า – มีใครบางคนกำลังเรียกฉัน ?
แถมยังโบกมือให้กัน ?

ฉันเดินเข้าไปหาด้วยความสงสัย

" มีอะไรรึเปล่าคะ ? "

ห้อง 3-D

( ขอมาปักไว้ก่อนนะคะ >< )

( งั้นต้องย่อตัวลงมาแล้วล่ะค่ะจะได้ส่วนสูงใกล้ ๆ กัน จะได้มองเห็นอีกด้วยค่ะ )

( ....กำลังโดนบูลลี่ส่วนสูงอยู่หรอคะ 😟 )