Yastayken ilginç detaylar hatırlanıyor. Mesela sağ kaşının bir kılının sürekli yukarı kalkması. Hep aynı İnaççı tek kıl. Boyutu, kalınlığı capcanlı gözümde. Sağ dudağı yanında ki minik çukuru milimetrik çizebilirim.Ve o kadar güzel sözü arasında sürekli "ııhıh öyle değil" diyip duruyor içimde.

Yas tutmakta sorumluluk gerektiyor. Kendini seyredip, liderlik ettiğin bir süreç. Acıdan kaçmak bir seçim, acıyor demekte bir seçim. Ve evet acıyor ama acının kendisi değilim. Acıyla solmadan yaşamda kaynıyorum. Evet ben büyümüşüm, kendini seven, kendine liderlik eden bir bireye dönümüşüm.

Yüzde yüzüp güvenip, olanca duygu ve zihinsel odakla ilerleyince yüzde yüz kırılmaya açık oluyorsun. Yüzde yüz vermekte, kırılmanında iyi olduğunu anlıyorsun. Acıtan bir öğreti ama yaşadım demek için lazım. Dürüstçe yaşadım, kendime yalan söylemedim.

😅😅

Kendine faydan yok, sevgi dili bilmezsin, siyaset dışında bir dünya görüşün yok, kısaca hayata katkın nedir?