Para o PPdG eramos os dous de sempre

Tradución para os que non falen pepeiro: que queren dar a imaxe de que a xente os apoia e os quere, coma se non tiveran responsabilidade.

O certo é que podería continuar isto ata que me boten da rede. Nesta imaxe vemos como son maioría de países que adoitan polo uniforme, o cal vai parello con outras regras de apariencia, pois en caso contrario o alumnado centraríase no cabelo ou accesorios e o uniforme perdería sentido.

As escolas chinas tamén son moi estrictas, as habituais regras de cabelo, non se permiten elementos relixiosos. A maior diferenza é que as nenas adoitan levar pantalón, deixando a saia para momentos formais. Prefiren pantalón por practicidade.

Os uniformes son bastante formais, incluindo gravata, independientemente do xénero.
Situación similar no Reino Unido, os centros teñen liberdade de escoller mentres non implique discriminación por relixión ou xénero (en teoría, na practica moitas rapazas seguen obrigadas a usar saia).

As rapazas teñen que levar o cabelo recollido en cola de cabalo, ou trenza, sen adornos vistosos. Se son musulmás deben levalo cuberto.
Nin rapaces nin rapazas poden usar tintes, maquillaxe, xel de peiteado, ou xoias salvo reloxo.
Tamén teñen que levar un pin coa bandeira de Malaisia. Logo sigo.

Sen ánimo de defender a Bukele -pois, amiga, aí non é-, vai chío falando de restriccións de peinado/vestiario nos centros educativos.

Empezamos cun vello coñecido: Francia. A roupa que sexa interpretada como un símbolo relixioso está prohibida nos centros educativos, dende 2004.

Pois xa foi moito internet hoxe

A típica gargantilla de diamantes pouco imponente.

As bandeiras de ben

Vergonha!!!