ข้างในคือปิ๊กกีตาร์ที่มีชื่อ 「ฮิอิรากิ」ถูกสลักเอาไว้ พร้อมกับคำพูดแสนเรียบง่ายแต่กลับหนักแน่นและเปี่ยมไปด้วยความเคารพ

❝ สุขสันต์วันเกิดนะครับ ฮิอิรากิซัง ❞

𝟬𝟬:𝟬𝟬
𝗛𝗶𝗶𝗿𝗮𝗴𝗶 𝗧𝗼𝗺𝗮'𝘀 𝗯𝗶𝗿𝘁𝗵𝗱𝗮𝘆

❝ ขอรบกวนด้วยนะครับ ❞

รองเท้าผ้าใบถูกถอดวางไว้ด้านข้างอย่างเป็นระเบียบ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่รอให้เจ้าของบ้านตอบรับคำขออนุญาต

─

อ๊ะ พอมองดูดี ๆ แล้ว สติกเกอร์รูปซากุระคุงตรงสถานีอิเคะบุคุโระเนี่ย... เกิดขึ้นจากการเอาสติกเกอร์ชิ้นเล็กหลายชิ้นมาปะติดปะต่อรวมกันสินะคะ สุดยอดไปเลย

แถมยังมีพวกเราฝั่งเมืองแห่งแสงสีด้วย สัญลักษณ์ประจำคณะรปโป ชุดสูท แล้วก็ตัวฉันที่กำลังร้องเพลงอยู่ล่ะ ... !

กำลังคิดอยู่ว่า รุ่นน้องคนนี้น่าจะคุยกับพี่ชายตนได้สนุกกว่ากันแท้ ๆ แถมน่าจะแลกช่องทางการติดต่อไปแล้วด้วย

เอาเถอะ

"..."

ยื่นมือออกไปรับมือถือมากรอกเบอร์อะไรให้เสร็จ ๆ ไป ยื่นคืนแล้วผงกหัวให้ครั้งหนึ่ง

ไม่ได้สนิทแต่ก็คงจะยินดีที่ได้รู้จักแหละนะ

เหมือนจะเป็นเด็กปีหนึ่งที่อยู่ห้องเดียวกันกับเจ้าของผมสองสีอย่างซากุระเขานั่นล่ะ

จำได้เพราะสีผมอย่างกับสายไหมเลย

"..."

เรื่องชื่อเรียกอะไรนั่นอุริวไม่ติดหรอก แต่เรื่องก่อนหน้า.. ปกตินอกจากอ่านแชทอย่างเดียว ก็ตอบอืมกลับไปบ้างเป็นบางครั้ง

จะอยากแลกอยู่รึเปล่า?

งานเลี้ยงจบลงแล้ว ฤดูร้อนที่พึ่งเริ่มก็ดูจะครื้นเครงเลยทีเดียว

"..."

อืม อัคคีภัยที่เกิดมันถูกดับไปแล้ว, แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ

เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นไงนะ
ปีหนึ่งปีนี้ค่อนข้างน่าสนใจจริง

หวังว่าทุกคนจะยังสบายดี

อีกวันที่ล็อกอินเกมเข้าไปรับของช่วงเช้า แต่พอเล่นไปเล่นมาก็เหมือนกับว่าจะใช้เวลามากไปหน่อย รู้ตัวอีกทีก็เข้าสู่ช่วงสายแล้ว

"แหม, โทษทีนะ พอดีเล่นเกมเพลินไปหน่อย, ไหน ๆ ก็อุตส่าห์มาทั้งที—ก็ขอคอนแท็กไว้หน่อยสิ

เป็นการทำความรู้จักกันตามธรรมเนียม กับไว้ติดต่อกันไง 〜 เน้?"

# จะทำความรู้จักกับด้อมนักเลงลมที่มารีทวิต

ได้ยินดังนั้นก็โคลงศีรษะรับ ค่อยหันกลับมาดูของในมืออีกครั้ง

เปลวเพลิงถูกจุดบนเทียนไข สว่างไสวลุกโชติช่วงเหมือนเส้นชีวิตที่เต้นระบำ ส่องสว่างท่ามกลางความมืดมิด เมื่อนั้น ตาถึงได้หรุบลง

ขอให้ไปสู่สุขคติ เดินทางสู่ภพภูมิที่ดี

"..."

ค่อยปล่อยลอยออกไปราวกับเรือไม้ลำหนึ่งที่แหวกว่ายผ่านผิวน้ำที่สงบนิ่ง

เพราะตนมีทุกอย่างแล้วจึงไม่ต้องภาวนาอะไร, นอกจากให้คนใกล้ตัวได้มีความสุขกับชีวิตที่สุด

นิ่งคิดไปชั่วครู่ หากเอาอย่างง่ายและรวดเร็วในตอนนี้คงต้องคว้าเอากาบไม้ไผ่มาใช้แทนซะแล้ว

ทำรูปทรงให้เหมือนเรือแพแล้วปักเทียนสักเล่มเท่านี้ก็เป็นอันใช้ได้

"...."

ว่าแต่.. ควรจะขออะไรดี
คนทางโลกนั้นจะเป็นอย่างไร, หันกลับมามองพี่ชายของตนราวต้องการคำปรึกษา

หากพูดถึงเทศกาลนั้นขึ้นมา ก็หมายความว่ามันมีความเกี่ยวพันอยู่ไม่น้อย

แม้เวลาจะล่วงผ่านมาแล้ว โคมกระดาษก็คงไม่ได้ใช้ ทว่ายังมีอีกสิ่งที่ยังพอใช้ได้

อุทิศความระลึกถึงคนตาย อวยพรให้ไปสู่สุคติ

ของแบบนี้จะเทศกาลไหนก็ทำได้นี่?

"...."

สักหน่อยไหม?
ไม่ใช่โคมแต่เป็นกระทงน่ะ

"ที่ญี่ปุ่นเองก็มีเทศกาลคล้าย ๆ กับลอยกระทงอยู่เหมือนกันนะ เรียกว่า 「 โทโรนากาชิ 」น่ะ

เป็นการลอยโคมประทีปลงในแม่น้ำ เพราะเชื่อว่าแม่น้ำคือเส้นแบ่งระหว่างโลกของคนเป็นและคนตาย

มีที่มาจากตำนานแม่น้ำซันสุคาวะที่เอ่ยถึงพระไตรปิฎกและโลกทั้งสาม

ถึงจะผ่านมาแล้วก็เถอะนะ... เพราะทางนี้จัดเดือนสิงหาคมนี่นา"

⏰ 00.00 ‼️

“　สึ — บา — กิ !
สุขสันต์วันเกิดนะ ! 🎉　”

ไฟห้องเรียนถูกเปิดขึ้น พร้อมกับอุเมมิยะที่ถือเค้กอยู่
เป็นเค้กสตอเบอร์รี่หน้าตาเรียบง่ายก้อนหนึ่งสำหรับเจ้าของวันเกิด

“ ยังไม่ได้ปักเทียนเลย ! กลัวจะไหลลงเค้กก่อนน่ะ ! งั้นปักแล้วมาอธิษฐานกันเถอะ ! ”

อย่างน้อยนี่ก็นับเป็นคำชม

ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกไปมากนัก เพียงผงกหัวขอบคุณ, กวาดตามองเด็กสาวตรงหน้า ค่อยยกยิ้วโป้งให้

เธอก็ดูดีเหมือนกัน

นั่นแหละที่ต้องการจะสื่อ

"..."

แต่เรื่องเล่าขานตำนานผีจบลงไปแล้ว ถึงเวลาส่งภูติผีที่เหลืออยู่ไปสู่สุขคติแล้วล่ะ

ถึงเวลาแยกย้าย
เดินทางปลอดภัย ไร้สิ่งไม่ดีมารังควาน

ตอนที่ถูกถามก็หยุดไปชั่วแว้บหนึ่ง ค่อยโคลงศีรษะไปทางตัวของเซริวที่เล่าเรื่องอย่างออกรสออกชาติอยู่ไม่ไกล จากเครื่องแบบที่เหมือนกันทุกส่วนก็คงจะพอมองออกแล้วว่าใครเป็นคนจัดการ

ก่อนจะวนกลับมาหา คิ้วเลิกขึ้นเล็กน้อยจนแทบมององศาไม่ออก

"..."

มันแปลกเหรอ?

เมียงมองคนที่บอกว่ากลัวอยู่ชั่วครู่ แล้วเลือกที่จะเป็นฝ่ายเดินนำไป

ก่อนจะหยุดเท้าไว้ หันมาพเยิดหน้าให้เดินตามกันมา

วันนี้ตัวอุริวเป็นผู้ปราบวิญญาณร้าย จะวิญญาณดวงไหนก็มิแคล้วมากล้ำกรายหรอกนะ

เฮือก ! เวลาตั้งขนาดนี้แล้วเหรอ แบบนี้ไม่ดีต่อสุขภาพผิวเลย อีกอย่างนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย ถึงจะเสียดายม้ากมากก็เถอะเนะแต่ฉันคงต้องกลับแล้วล่ะ

/มองนาฬิกาที่ตอนนี้ดึกมากเกินกว่าที่เด็กมัธยมจะออกมาข้างนอกแล้ว/

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา เอาล่ะ จะไม่ลืมความสนุกนี้แน่นอนเลยน้า โฮระ ห้ามอยู่ดึกกันนะ!

ความสวยต้องรักษาให้สม่ำเสมอ ไม่มีข้อแม้! ราตรีสวัสดิ์เน้ ☆

#ปาร์ตี้ฮาโลวีนกับนักเลงลม

เฮะเฮะ ก็น้า เป็นเรื่องบังเอิญน่ะ ! แต่ส่าไม่เป็นไรหรอก ชุดของอุเมะก็ไม่ได้แย่เลยนะออกจะดูดี !

นั่นสิเน้อ โมโมเสะเนี่ยต้องวาดฉากประกอบออกมาได้สวยแน่ ส่วนมิซึกิเองก็ต้องหาเรื่องเล่าดีๆ มาเพียบเลย ฮิอิรากิเองก็.. ฮึฮึ ก็ต้องตามมาอยู่แล้วล่ะ ! เสียด๊ายเสียดายจังที่ไม่ได้มาครบ

ไว้คราวหน้าก็ยังไม่สายหรอกน้า อยากอยู่รวมกันแบบนี้อีกจังเลย 〜

อุหวา 〜 เรื่องนี้ต้องมีที่มาที่ไปแน่ น่าตื่นเต้นเนอะ !

มาต่อกันเน้

「　นางยังคงทำตัวปกติดีทุกประการ ทั้งทำงานบ้านงานเรือนหน้าที่ของภรรยาที่ดีอย่างที่ควร

ทว่าผ่านไปไม่นาน นางก็เดินเข้าไปในครัว ฝ่ายเศรษฐีที่ต้องการพิสูจน์ความจริงจึงเดินตามนางไปอย่างเงียบเชียบ

นางหยุดลงที่กลางห้องครัว ในขณะที่เศรษฐีกำลังจะเปิดโปงก็กลับต้องชะงัก เมื่อพบว่ากะโหลกหลังของนางเปิดออกพร้อมผมที่สยายยาว　」

#ปาร์ตี้ฮาโลวีนกับนักเลงลม

“ เอาล่ะ ! นั่งล้อมวงกันดีแล้วใช่ไหม ? นั่งให้ชิดกันไว้ล่ะ ระวังจะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมานั่งด้วยนะเออ ☝🏻

ต้องขอบคุณเซริวที่เปิดเรื่องให้ อุ่นเครื่องกำลังดีเลย ,ต่อไปจะเป็นตาฉันกับสึบากิที่ช่วยกันเล่านะ เอ้า เอ้า หรี่ไฟหน่อยคร้าบ 〜 ”

ความไวเป็นของปีศาจ และนักปราบผีคนนี้เองก็เช่นกัน

เพราะเป็นของกินที่กำลังจะร่วง เลยตวัดมือไปคว้าตะกร้าฟักทองหมับได้อย่างพอดี แถมยังทันรับเหล่าลูกอมที่เกือบจะเทกระจาดออกมาได้ทั้งหมด

"..."

ถือดี ๆ สิ
หยิบออกจากตะกร้าไปสองสามเม็ดเป็นค่าผ่านทาง ค่อยปล่อยมือที่ช่วยประคองตัวคนที่กำลังจะล้มให้ยืนดี ๆ

บุ้ยใบ้ให้เข้าไปในคาเฟ่ได้แล้ว

“ T-Trick or Treat ? ”

นึกว่าวันนี้จะได้แอบไปคาเฟ่ที่กำลังมีเทศกาลฮาโลวีนคนเดียวแล้วแท้ๆ จนโดนรุมจับใส่ชุดแมวดำเข้ากับวันฮาโลวีนอย่างไม่เต็มใจ

แถมคุณโทมิยามะยังให้ทำท่าหลอกเอาขนมแบบนี้อีก... เมื่อไหร่ปาร์ตี้จะจบ

จะให้หรือไม่ให้เขาไม่สนใจ แต่อยากเปลี่ยนชุดแล้ว
#ปาร์ตี้ฮาโลวีนกับนักเลงลม

#ปาร์ตี้ฮาโลวีนกับนักเลงลม

"เค้าเอาขนมมาแจกด้วยคับ✨"

เสียงเล่าจบลงเพียงเท่านั้น เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะเป่าเทียนให้ดับลง

"เป็นยังไงกันบ้างล่ะ? เรื่องผีน่ะ ไม่ใช่ว่าจะน่ากลัวไปหมดหรอกนะ ในโลกของวิญญาณที่ชั่วร้ายก็ต้องมีวิญญาณที่ดีอยู่บ้างเหมือนกัน เหมือนกับคนเราที่มีทั้งโชคดีและโชคร้ายยังไงล่ะ"

#ปาร์ตี้ฮาโลวีนกับนักเลงลม🕯

"วันนี้มีคนแต่งตัวเป็นภูติหิมะเข้ามาในปาร์ตี้ด้วยสินะ แถมยังใกล้เข้าหน้าหนาวเต็มที จะมีอะไรเหมาะสมไปกว่าการเล่า [ตำนานของภูติหิมะ] ในค่ำคืนนี้อีกล่ะ?"

มือออกแรงสะบัดพัดให้เปิดออก พร้อมกับเทียนหนึ่งเล่มที่สว่างไสวท่ามกลางความมืด

โธ่เอ้ยเจ้าแฝดนี่ขูดเลือดขูดเนื้อจริง ๆ โฮระ 〜 เอ้านี่ เอาไปห้าเม็กเลยจ้า