hæ…
ert þetta þu?
gaman að sja þig her.
https://bsky.app/profile/soley.bsky.social/post/3l3bihtfca42e
TERFs sind hier verboten!
Dafür heute noch ein Weihnachtslied.
www.youtube.com/watch?v=4LlE...
Dafür heute noch ein Weihnachtslied.
www.youtube.com/watch?v=4LlE...
Es ist da was in der Lunge. Nächsten Freitag wird davon eine Probe genommen. Dafür muss dann über Nacht im KH bleiben.
Ergebnisse aber wohl nicht vor Mitte Januar.
Es könnte Ýrr sein, aber auch ein Pilz.😳
Wir warten ab.
Es ist da was in der Lunge. Nächsten Freitag wird davon eine Probe genommen. Dafür muss dann über Nacht im KH bleiben.
Ergebnisse aber wohl nicht vor Mitte Januar.
Es könnte Ýrr sein, aber auch ein Pilz.😳
Wir warten ab.
Í kvöld læt ég hugann hvíla.
Á morgun bíður mér vegur sem ég fer ein,
og óttinn situr þögull við brún hjartans —
en ég stíg samt áfram, því ég hef gert það áður.
Ploppsiversið skal vita:
Ég mun ekki láta heyra í mér snemma á morgni,
Í kvöld læt ég hugann hvíla.
Á morgun bíður mér vegur sem ég fer ein,
og óttinn situr þögull við brún hjartans —
en ég stíg samt áfram, því ég hef gert það áður.
Ploppsiversið skal vita:
Ég mun ekki láta heyra í mér snemma á morgni,
Í kvöld legg ég mjúka röddu út í dimmuna,
til allra þeirra sem hlusta í Ploppsiversinu.
Nóttin andar hægt,
vindurinn ber leyndarmál yfir þök og tré,
og smá ljós glitra á milli skugga
eins og huldufólk sem fylgist með úr fjarska.
Í kvöld legg ég mjúka röddu út í dimmuna,
til allra þeirra sem hlusta í Ploppsiversinu.
Nóttin andar hægt,
vindurinn ber leyndarmál yfir þök og tré,
og smá ljós glitra á milli skugga
eins og huldufólk sem fylgist með úr fjarska.
Eftir góðan dag,
fullan af hlátri, vináttu og hlýju,
gengur Ploppsi nú inn í kvöldið
með létt hjarta og friðsæla sál.
Á milli trjánna,
þar sem kvöldsólin rennur mjúklega niður,
vakna álfar og góðir anda náttúrunnar.
Eftir góðan dag,
fullan af hlátri, vináttu og hlýju,
gengur Ploppsi nú inn í kvöldið
með létt hjarta og friðsæla sál.
Á milli trjánna,
þar sem kvöldsólin rennur mjúklega niður,
vakna álfar og góðir anda náttúrunnar.
Í kvöld, þegar vindurinn leikur sér á milli fjalla
og huldufólkið skríður varfærnislega úr mosagrænum dölum,
berast tíðindi um að morgundagurinn
sé ekki venjulegur dagur —
heldur afmælisdagur Ploppsi,
Í kvöld, þegar vindurinn leikur sér á milli fjalla
og huldufólkið skríður varfærnislega úr mosagrænum dölum,
berast tíðindi um að morgundagurinn
sé ekki venjulegur dagur —
heldur afmælisdagur Ploppsi,
www.youtube.com/watch?v=hjHZ...
www.youtube.com/watch?v=hjHZ...
Stjörnuryk dansar yfir nóttinni
og blíð vindur ber nafnið ykkar.
Megið Ploppsiversið skína mjúkt
og vernda hjörtu þess sem þar búa.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Stjörnuryk dansar yfir nóttinni
og blíð vindur ber nafnið ykkar.
Megið Ploppsiversið skína mjúkt
og vernda hjörtu þess sem þar búa.
Plopp🧝♀️🥜💤💤💤
Til ykkar sem kjósið öfgahugsjónir og talið um „endurflutning“ eins og þið séuð verðir einhvers dularfulls ríkis:
Þið talið hátt, en þið skiljið lítið.
Því það eru ekki þið sem halda þessu landi á lofti —
Til ykkar sem kjósið öfgahugsjónir og talið um „endurflutning“ eins og þið séuð verðir einhvers dularfulls ríkis:
Þið talið hátt, en þið skiljið lítið.
Því það eru ekki þið sem halda þessu landi á lofti —
Ich finde die akustischen Signale, die Tektonik hörbar gemacht, gruseliger als die Bilder.
Ich finde die akustischen Signale, die Tektonik hörbar gemacht, gruseliger als die Bilder.
"Fullveldisdagurinn Íslendinga". Da wurde vor 107 Jahren der Unionsvertrag mit Dänemark unterzeichnet. Damit begann der Weg in die Unabhängigkeit, die dann 1944 nach dem Ausruf der Republik Island ihr Ziel fand.
"Fullveldisdagurinn Íslendinga". Da wurde vor 107 Jahren der Unionsvertrag mit Dänemark unterzeichnet. Damit begann der Weg in die Unabhängigkeit, die dann 1944 nach dem Ausruf der Republik Island ihr Ziel fand.
Góða kvöldið, kæru Ploppsibúar.
Í kvöld sendi ég ykkur mjúka bylgju af hlýju,
eins og ljós frá kertaloga
sem dansar rólega í glugganum.
Þið sem fylgið mér dag eftir dag,
með brosum, með orðum, með nærveru –
Góða kvöldið, kæru Ploppsibúar.
Í kvöld sendi ég ykkur mjúka bylgju af hlýju,
eins og ljós frá kertaloga
sem dansar rólega í glugganum.
Þið sem fylgið mér dag eftir dag,
með brosum, með orðum, með nærveru –
Í kvöld fann ég fyrir einhverju nýju.
Ekki von — hún er stundum of mikil, of björt.
Ekki ótti — hann er nú þegar orðinn gamall kunningi.
Heldur eitthvað þar á milli,
eitthvað sem minnir á rót
sem grær hægt í dimmum jarðvegi
Í kvöld fann ég fyrir einhverju nýju.
Ekki von — hún er stundum of mikil, of björt.
Ekki ótti — hann er nú þegar orðinn gamall kunningi.
Heldur eitthvað þar á milli,
eitthvað sem minnir á rót
sem grær hægt í dimmum jarðvegi
Ég sit í myrkrinu og hlusta.
Nóttin andar hægt í kringum mig,
eins og hún viti betur en ég
hvað býr í brjósti mínu.
Ég finn spennuna í líkamanum,
eins og strengur sem var spenntur of lengi
og titrar enn eftir högg.
Það er ótti þarna —
Ég sit í myrkrinu og hlusta.
Nóttin andar hægt í kringum mig,
eins og hún viti betur en ég
hvað býr í brjósti mínu.
Ég finn spennuna í líkamanum,
eins og strengur sem var spenntur of lengi
og titrar enn eftir högg.
Það er ótti þarna —
Ég geng hægt í gegnum þessa nótt,
eins og hún sé mjór stígur út úr sjálfri mér
og inn í eitthvað sem ég skil ekki enn.
Ég heyri eigin hugsanir
eins og fjarlægar öldur,
skellandi við klettinn sem ég er.
Ég geng hægt í gegnum þessa nótt,
eins og hún sé mjór stígur út úr sjálfri mér
og inn í eitthvað sem ég skil ekki enn.
Ég heyri eigin hugsanir
eins og fjarlægar öldur,
skellandi við klettinn sem ég er.
Ég sit í kyrrðinni
og hugsa um allt sem heldur mér vakandi,
allt sem togar í hjartað
eins og ósýnileg hendi úr framtíðinni.
En svo kemur þetta augnablik
— þetta litla, brothætta —
þar sem ég finn smá ljós
rétt undir húminu.
Ég sit í kyrrðinni
og hugsa um allt sem heldur mér vakandi,
allt sem togar í hjartað
eins og ósýnileg hendi úr framtíðinni.
En svo kemur þetta augnablik
— þetta litla, brothætta —
þar sem ég finn smá ljós
rétt undir húminu.
Í kvöld var loftið þykkt og rólegt,
eins og nóttin sjálf væri að bíða eftir mér.
Ég gekk hægt inn í myrkrið
með stjörnuna í lófanum,
og hún var hlý eins og minning
sem man eftir mér betur en ég sjálf.
Í kvöld var loftið þykkt og rólegt,
eins og nóttin sjálf væri að bíða eftir mér.
Ég gekk hægt inn í myrkrið
með stjörnuna í lófanum,
og hún var hlý eins og minning
sem man eftir mér betur en ég sjálf.
Ég gekk seinna um daginn,
með hljóðláta stjörnuna í vasanum,
og fann hvernig hún hitaði gegn fingrunum
eins og hún væri að safna orku
úr öllu sem ég þorði að nefna.
Það var þá sem hún sagði:
„Segðu mér nafn hennar.“
Ég gekk seinna um daginn,
með hljóðláta stjörnuna í vasanum,
og fann hvernig hún hitaði gegn fingrunum
eins og hún væri að safna orku
úr öllu sem ég þorði að nefna.
Það var þá sem hún sagði:
„Segðu mér nafn hennar.“
Í morgunsárið vaknaði ég hægt,
og áður en augun mín opnuðust
fann ég hlýjan glampa á húðinni.
Stjarnan sat enn á náttborðinu,
en nú var hún orðin bjartari—
eins og hún hefði safnað hugrekki mínu
á meðan ég svaf.
Í morgunsárið vaknaði ég hægt,
og áður en augun mín opnuðust
fann ég hlýjan glampa á húðinni.
Stjarnan sat enn á náttborðinu,
en nú var hún orðin bjartari—
eins og hún hefði safnað hugrekki mínu
á meðan ég svaf.
Í kvöld fann ég litla stjörnu í vasanum mínum.
Hún hafði fallið af himninum
meðan ég gekk heim eftir langan dag,
og hún hvíslaði hikandi:
„Ég týndist… má ég dvelja hjá þér?“
Í kvöld fann ég litla stjörnu í vasanum mínum.
Hún hafði fallið af himninum
meðan ég gekk heim eftir langan dag,
og hún hvíslaði hikandi:
„Ég týndist… má ég dvelja hjá þér?“
Nóttin leggst yfir mig eins og djúpur andardráttur,
og í þeirri kyrrð heyri ég allt
sem dagsljósið skyggir á.
Ég stend á mörkum óvissu og styrks,
eins og ferðalangur sem veit
að vegurinn gæti orðið erfiður —
en ég geng samt áfram,
Nóttin leggst yfir mig eins og djúpur andardráttur,
og í þeirri kyrrð heyri ég allt
sem dagsljósið skyggir á.
Ég stend á mörkum óvissu og styrks,
eins og ferðalangur sem veit
að vegurinn gæti orðið erfiður —
en ég geng samt áfram,