“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?”
“ฮะๆ นั่นสินะ … อ่า เป็นประโยคคำถามหรอกเหรอ”
———————————
╰┈➤松井・福王 | มัตสึอิ ฟุคุโอะ
╰┈➤3年 | ปี 3
╰┈➤ バスケットボール部 | ชมรมบาสเกตบอล
╰┈➤180/70
role/co/dm : 24/7
doc ; bit.ly/3XD8Kjp
( หากมีใครสนใจแลกคอนแทคกันสามารถกดเฟบไว้ได้เลย เดี๋ยวเค้าทักไปค่ะ ! )
( หากมีใครสนใจแลกคอนแทคกันสามารถกดเฟบไว้ได้เลย เดี๋ยวเค้าทักไปค่ะ ! )
#แยกรูท
[โรงเรียน|ช่วงพักกลางวัน(โกงเวลา)|ใต้ต้นแปะก๋วย]
หลังมื้อกลางวัน ซากิฮิโตะเดินแยกจากกลุ่มเพื่อนเงียบๆ
แผ่นหลังของเขาเหมือนคนที่ต้องการอยู่ลำพัง
ใต้ต้นแปะก๋วยที่ใบร่วงโปรย สายลมเย็นพัดผ่านแก้มเบาๆ
...ความรู้สึก? ลางสังหรณ์?
ซากิฮิโตะเงยหน้ามองแสงลอดใบไม้ แล้วหลุบตาลง
#แยกรูท
[โรงเรียน|ช่วงพักกลางวัน(โกงเวลา)|ใต้ต้นแปะก๋วย]
หลังมื้อกลางวัน ซากิฮิโตะเดินแยกจากกลุ่มเพื่อนเงียบๆ
แผ่นหลังของเขาเหมือนคนที่ต้องการอยู่ลำพัง
ใต้ต้นแปะก๋วยที่ใบร่วงโปรย สายลมเย็นพัดผ่านแก้มเบาๆ
...ความรู้สึก? ลางสังหรณ์?
ซากิฮิโตะเงยหน้ามองแสงลอดใบไม้ แล้วหลุบตาลง
" อ๊ะ? เธอเองก็หลุดเข้ามาที่นี่เหมือนกันหรอ? "
ภูติดอกไม้ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยทักทาย
ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ [คุณ] จะเจอเข้ากับเครื่องเกมเก่าประหลาด ๆ ตกอยู่ตรงริมถนนทางเดินบนเกาะ พอคุณจับมันก็ได้เข้ามาติดในเกมเป็นเวลา 1 วัน ? ( เท่ากับ 1 ชม.ในโลกจริง ) จะทำไงดีล่ะ...?
สุ่มอาชีพในเกมตรงนี้ จิ้ม👉 bit.ly/thkrpg
(มาเปิดแท็กวาดเล่นค่ะ มาเล่นกันเยอะ ๆ น้า!)
" อ๊ะ? เธอเองก็หลุดเข้ามาที่นี่เหมือนกันหรอ? "
ภูติดอกไม้ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยทักทาย
ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ [คุณ] จะเจอเข้ากับเครื่องเกมเก่าประหลาด ๆ ตกอยู่ตรงริมถนนทางเดินบนเกาะ พอคุณจับมันก็ได้เข้ามาติดในเกมเป็นเวลา 1 วัน ? ( เท่ากับ 1 ชม.ในโลกจริง ) จะทำไงดีล่ะ...?
สุ่มอาชีพในเกมตรงนี้ จิ้ม👉 bit.ly/thkrpg
(มาเปิดแท็กวาดเล่นค่ะ มาเล่นกันเยอะ ๆ น้า!)
#THK_ทานาบาตะ
“ใบทันซาคุของฉันเขียนไว้เป็นสิบใบเลยล่ะ!”
“ก็แหม..มันเลือกไม่ได้นี่ ฉันอยากอวยพรให้ทุกๆคนเลย มีใบนึงเขียนถึงริริจี้ด้วยนะ!”
“เขียนว่า’ขอให้ริริจี้ชอบฉันคืน’น่ะ ว่าไปนั่น”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
(ย้อนหลังทานาบาตะค่า ฮิๆๆๆ วันนี้ไม่แต่งพังค์ล่ะ!
cr. Line art : ขา เตียงฯ
คู่กรณีสะเก็ดระเบิด @thk-r1ku.bsky.social )
#THK_ทานาบาตะ
“ใบทันซาคุของฉันเขียนไว้เป็นสิบใบเลยล่ะ!”
“ก็แหม..มันเลือกไม่ได้นี่ ฉันอยากอวยพรให้ทุกๆคนเลย มีใบนึงเขียนถึงริริจี้ด้วยนะ!”
“เขียนว่า’ขอให้ริริจี้ชอบฉันคืน’น่ะ ว่าไปนั่น”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
(ย้อนหลังทานาบาตะค่า ฮิๆๆๆ วันนี้ไม่แต่งพังค์ล่ะ!
cr. Line art : ขา เตียงฯ
คู่กรณีสะเก็ดระเบิด @thk-r1ku.bsky.social )
(แท็กในเมนชั่น)
30 เมษายน วันเกิดยาชิโระ จุนเป
เหล่าเด็กหญิงชาย นัดรวมสหายทั้ง 12 มาทานปิ้งย่างกันที่ร้านของมุสึรุ ไดโตะ
และแน่นอน คนปิ้งเนื้อ ไม่ใช่เพื่อน ๆ ที่นัดแนะ
แต่เป็นเจ้าของวันเกิดเอง..
*นั่งปิ้งหน้าชา*
(แท็กในเมนชั่น)
30 เมษายน วันเกิดยาชิโระ จุนเป
เหล่าเด็กหญิงชาย นัดรวมสหายทั้ง 12 มาทานปิ้งย่างกันที่ร้านของมุสึรุ ไดโตะ
และแน่นอน คนปิ้งเนื้อ ไม่ใช่เพื่อน ๆ ที่นัดแนะ
แต่เป็นเจ้าของวันเกิดเอง..
*นั่งปิ้งหน้าชา*
กอไผ่เล็กๆที่เงียบสงบไกลของสนามโรงเรียน ซึ่งทิ้งไว้ให้นักเรียนแขวนคำอธิษฐานโดยไม่มีใครดูแล ฝีก้าวก็หยุดชะงัก โคมที่อยู่ใกล้ๆ สั่นไหวไปมาบนแก้มซีด หมึกสึดำบรรเลงบนทังซะกุ ผ่านอักษรวิจิตรศิลป์ที่ซีดจางจากยุคเฮอัน
「読まれぬ古文のように、私も、静かに眠りたい。」
「ฉันปรารถนาที่จะนอนหลับอย่างเงียบๆ เหมือนกับร้อยแก้วโบราณที่ไม่ได้รับการอ่าน」
(ชุดไปรเว-)
กอไผ่เล็กๆที่เงียบสงบไกลของสนามโรงเรียน ซึ่งทิ้งไว้ให้นักเรียนแขวนคำอธิษฐานโดยไม่มีใครดูแล ฝีก้าวก็หยุดชะงัก โคมที่อยู่ใกล้ๆ สั่นไหวไปมาบนแก้มซีด หมึกสึดำบรรเลงบนทังซะกุ ผ่านอักษรวิจิตรศิลป์ที่ซีดจางจากยุคเฮอัน
「読まれぬ古文のように、私も、静かに眠りたい。」
「ฉันปรารถนาที่จะนอนหลับอย่างเงียบๆ เหมือนกับร้อยแก้วโบราณที่ไม่ได้รับการอ่าน」
(ชุดไปรเว-)
งานทานะบาตะนอกโรงเรียน | 17:30 น.
งานเทศกาลขอพรบนถนนสายหลักหน้าห้างสรรพสินค้าบรรยากาศสุดครื้นเครงเต็มไปด้วยผู้คน
ผมสีแดงกระทบกับแสงไฟเป็นประกาย ชุดยูกาตะถูกสวมทับด้วยฮัปปิ มือถือพัดเดินไปตามงานเทศกาลพร้อมสีหน้าและท่าทีผ่อนคลาย
(บวกได้ เนียนรู้จักได้เลยค่ะ✨)
งานทานะบาตะนอกโรงเรียน | 17:30 น.
งานเทศกาลขอพรบนถนนสายหลักหน้าห้างสรรพสินค้าบรรยากาศสุดครื้นเครงเต็มไปด้วยผู้คน
ผมสีแดงกระทบกับแสงไฟเป็นประกาย ชุดยูกาตะถูกสวมทับด้วยฮัปปิ มือถือพัดเดินไปตามงานเทศกาลพร้อมสีหน้าและท่าทีผ่อนคลาย
(บวกได้ เนียนรู้จักได้เลยค่ะ✨)
เลิกเรียนแล้ว เลยกลับหอไปเปลี่ยนชุดเป็นยูกาตะแล้วยืนรอใครบางคนที่หน้าประตูโรงเรียน
เพราะอากาศที่เริ่มร้อนมากขึ้น วันนี้ทรงผมเลยดูแปลกตาไปบ้าง
(แวะมาเซไฮสั้นๆได้นะคะ)
เลิกเรียนแล้ว เลยกลับหอไปเปลี่ยนชุดเป็นยูกาตะแล้วยืนรอใครบางคนที่หน้าประตูโรงเรียน
เพราะอากาศที่เริ่มร้อนมากขึ้น วันนี้ทรงผมเลยดูแปลกตาไปบ้าง
(แวะมาเซไฮสั้นๆได้นะคะ)
#THK_เปิดโรล
20.00 น.
โทวยะได้นัดสาวที่จะไปวันทานาบาตะด้วยกันอยู่สามคน แต่ตั้งใจเจอกันคนละเวลา และเข้าใจว่าคงไม่มีปัญหาแน่นอน
แต่คิดผิดมหันต์ เพราะ...รถไฟชนกันซะงั้น
สุดท้ายเขาก็โดนสาวทั้งสามคนทิ้งไป และเดินอยู่ในงานคนเดียวอย่างเหงางอย..
(+ได้นะคะ ซ้ำเติมได้เลย 5555555555)
#THK_เปิดโรล
20.00 น.
โทวยะได้นัดสาวที่จะไปวันทานาบาตะด้วยกันอยู่สามคน แต่ตั้งใจเจอกันคนละเวลา และเข้าใจว่าคงไม่มีปัญหาแน่นอน
แต่คิดผิดมหันต์ เพราะ...รถไฟชนกันซะงั้น
สุดท้ายเขาก็โดนสาวทั้งสามคนทิ้งไป และเดินอยู่ในงานคนเดียวอย่างเหงางอย..
(+ได้นะคะ ซ้ำเติมได้เลย 5555555555)
โคมกระดาษไหวในลมอ่อน แสงสีอาบทับท้องฟ้ายามค่ำ
เด็กสาวในกิโมโนบางเบาก้าวเข้าสู่งานเทศกาล ก่อนขาเล็ก ๆ จะพาเธอหลงเข้าไปในความคึกคักของฤดูร้อนโดยไม่รู้ตัว
หันกลับมาอีกทีก็ยืนงงอยู่ในฝูงชนเสียแล้ว
“แย่ล่ะ…”
โคมกระดาษไหวในลมอ่อน แสงสีอาบทับท้องฟ้ายามค่ำ
เด็กสาวในกิโมโนบางเบาก้าวเข้าสู่งานเทศกาล ก่อนขาเล็ก ๆ จะพาเธอหลงเข้าไปในความคึกคักของฤดูร้อนโดยไม่รู้ตัว
หันกลับมาอีกทีก็ยืนงงอยู่ในฝูงชนเสียแล้ว
“แย่ล่ะ…”
ชายหนุ่มช็อกมิ้นท์ในชุดยูกาตะของผู้หญิงสีช็อกมิ้นท์ กำลังตรวจความถูกต้องของข้อความตนเอง
เมื่อผูกกับต้นไผ่เสร็จเขาก็มองไปรอบๆที่มีแต่กระดาษหลากสีเต็มไปหมด
" ผมหวังว่าทุกคนจะได้ในสิ่งที่ตัวเองขอนะ ^-^ " ยูรันพูดออกมาเบาๆ
ชายหนุ่มช็อกมิ้นท์ในชุดยูกาตะของผู้หญิงสีช็อกมิ้นท์ กำลังตรวจความถูกต้องของข้อความตนเอง
เมื่อผูกกับต้นไผ่เสร็จเขาก็มองไปรอบๆที่มีแต่กระดาษหลากสีเต็มไปหมด
" ผมหวังว่าทุกคนจะได้ในสิ่งที่ตัวเองขอนะ ^-^ " ยูรันพูดออกมาเบาๆ
[17:00 — โรงเรียน]
ในขณะที่ผู้คนเริ่มรวมตัวฉลองเทศกาล หารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาจากบนอาคารเรียน
โชไม่ถูกกับพื้นที่คนพลุกพล่าน ไม่ใช่ว่าจะไม่ชอบมองสังเกตผู้คน
เวลานี้จึงอยู่บนอาคาร แม้จะไม่ได้เขียนพรก็ไม่เป็นไร
"แต่อยากกินทาโกยากิจังเลยน้า ~"
( แวะมาเก็บโมเม้นเฉยๆ แต่สามารถแวะมาจ๊ะเอ๋ได้ค่ะ 🫶 )
[17:00 — โรงเรียน]
ในขณะที่ผู้คนเริ่มรวมตัวฉลองเทศกาล หารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาจากบนอาคารเรียน
โชไม่ถูกกับพื้นที่คนพลุกพล่าน ไม่ใช่ว่าจะไม่ชอบมองสังเกตผู้คน
เวลานี้จึงอยู่บนอาคาร แม้จะไม่ได้เขียนพรก็ไม่เป็นไร
"แต่อยากกินทาโกยากิจังเลยน้า ~"
( แวะมาเก็บโมเม้นเฉยๆ แต่สามารถแวะมาจ๊ะเอ๋ได้ค่ะ 🫶 )
สถานที่ : โรงเรียน | เวลา : 18:30น.|แยกรูท / เนียนรู้จักได้ค่ะ🙌🏻
ชิซึริพึ่งเสร็จจากการช่วยงานทานาบาตะที่ศาลเจ้า เธอจึงยังสวมชุดมิโกะ แม้ตอนนี้จะอยู่ในเขตโรงเรียนก็ตาม
งานเทศกาลทำให้บรรยากาศรอบข้างครึกครื้นเป็นพิเศษ แม้แต่เด็กสาวที่ปกติมักไม่แสดงสีหน้าก็ยังคลี่ยิ้มออกมา
"...สุขสันต์วันทานาบาตะค่ะ"
เธอหันไปกล่าวกับ 'คุณ'
สถานที่ : โรงเรียน | เวลา : 18:30น.|แยกรูท / เนียนรู้จักได้ค่ะ🙌🏻
ชิซึริพึ่งเสร็จจากการช่วยงานทานาบาตะที่ศาลเจ้า เธอจึงยังสวมชุดมิโกะ แม้ตอนนี้จะอยู่ในเขตโรงเรียนก็ตาม
งานเทศกาลทำให้บรรยากาศรอบข้างครึกครื้นเป็นพิเศษ แม้แต่เด็กสาวที่ปกติมักไม่แสดงสีหน้าก็ยังคลี่ยิ้มออกมา
"...สุขสันต์วันทานาบาตะค่ะ"
เธอหันไปกล่าวกับ 'คุณ'
เทศกาลทานาบาตะหรือเทศกาลที่ผู้คนมักจะคอยขอพรให้คำอธิษฐานของตนนั้นเป็นจริง
บ้างก็ว่าพรนั้นสมหวัง
แต่บ้างก็ว่าพรเหล่านั้น
' ▆▆▆▆▆▆▆ '
หญิงสาวผู้มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าอยู่ตลอดได้ปลีกตัวออกมาจากงานและไม่ได้ขอพรใดๆ
คงเพราะว่าเธอนั้นสมหวังในทุกอย่างและได้รับประทานพรในทุกๆสิ่งมาตั้งแต่วัยเยาว์กระมัง
+
เทศกาลทานาบาตะหรือเทศกาลที่ผู้คนมักจะคอยขอพรให้คำอธิษฐานของตนนั้นเป็นจริง
บ้างก็ว่าพรนั้นสมหวัง
แต่บ้างก็ว่าพรเหล่านั้น
' ▆▆▆▆▆▆▆ '
หญิงสาวผู้มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าอยู่ตลอดได้ปลีกตัวออกมาจากงานและไม่ได้ขอพรใดๆ
คงเพราะว่าเธอนั้นสมหวังในทุกอย่างและได้รับประทานพรในทุกๆสิ่งมาตั้งแต่วัยเยาว์กระมัง
+
วันทานาบาตะ วันที่ชายหนุ่มผมเขียวมักจะใช้ไปกับการเดินเตร็ดเตร่คนเดียวในงานนอกโรงเรียน แต่ปีนี้กลับต่างออกไป , ทั้งชุดยูกาตะที่ไม่เคยจะใส่อย่างเต็มใจและงานในโรงเรียน
ไหน ๆ ก็เป็นปีสุดท้ายแล้ว จะลองทำอะไร ๆ เป็นครั้งแรกหน่อยคงไม่เสียหาย
สุดท้ายก็ประหม่าเกินเลยยืนเก๊กพิงกำแพงอยู่คนเดียว
( ลงเก็บโมเม้นแต่ผ่านมารีแอคหรืออดอปไปได้ค่ะ🥹 )
วันทานาบาตะ วันที่ชายหนุ่มผมเขียวมักจะใช้ไปกับการเดินเตร็ดเตร่คนเดียวในงานนอกโรงเรียน แต่ปีนี้กลับต่างออกไป , ทั้งชุดยูกาตะที่ไม่เคยจะใส่อย่างเต็มใจและงานในโรงเรียน
ไหน ๆ ก็เป็นปีสุดท้ายแล้ว จะลองทำอะไร ๆ เป็นครั้งแรกหน่อยคงไม่เสียหาย
สุดท้ายก็ประหม่าเกินเลยยืนเก๊กพิงกำแพงอยู่คนเดียว
( ลงเก็บโมเม้นแต่ผ่านมารีแอคหรืออดอปไปได้ค่ะ🥹 )
อีเว้นท์ทานาบาตะวันแรก
ช่วงเวลา19:00น. นอกสถานศึกษา
ตัวของฮารุใส่ชุดไปรเวทออกมาชมงานตัวคนเดียวท่ามกลางผู้คนที่กำลังพุ่งพล่านในงานตลอดทางเดินก่อนไปถึงศาลเจ้า ความบังเอิญที่ได้เจอคนที่คุ้นหน้าได้สบตากันทำให้ฮารุออกมานั่งสงบจิตสงบใจที่อีกคนส่งซิกให้
อีเว้นท์ทานาบาตะวันแรก
ช่วงเวลา19:00น. นอกสถานศึกษา
ตัวของฮารุใส่ชุดไปรเวทออกมาชมงานตัวคนเดียวท่ามกลางผู้คนที่กำลังพุ่งพล่านในงานตลอดทางเดินก่อนไปถึงศาลเจ้า ความบังเอิญที่ได้เจอคนที่คุ้นหน้าได้สบตากันทำให้ฮารุออกมานั่งสงบจิตสงบใจที่อีกคนส่งซิกให้
หลังเลิกเรียน ช่วงเวลาที่ [คุณ] กำลังเดินไปตามทางของตัวเองอยู่ จู่ๆก็มีเงาร่างใครบางคนวิ่งมาชนไหล่เสียดื้อๆ
เป็น ‘ยูเอะ’ ที่วิ่งไม่ระวัง แถมยังทำหน้าเหลอหลาตามตัวถลอกปอกเปิก สองมือกอบกุมบางสิ่งเอาไว้แน่นพยายามหลบให้พ้นสายตา [คุณ]
ทว่าไม่ทันไรเขาก็เริ่มออกวิ่งต่อ ไม่ทันได้เอ่ยขอโทษ [คุณ] เลยด้วยซ้ำ
ーจะวิ่งตามไปหรือลากเขากลับมาขอโทษดีล่ะ?
หลังเลิกเรียน ช่วงเวลาที่ [คุณ] กำลังเดินไปตามทางของตัวเองอยู่ จู่ๆก็มีเงาร่างใครบางคนวิ่งมาชนไหล่เสียดื้อๆ
เป็น ‘ยูเอะ’ ที่วิ่งไม่ระวัง แถมยังทำหน้าเหลอหลาตามตัวถลอกปอกเปิก สองมือกอบกุมบางสิ่งเอาไว้แน่นพยายามหลบให้พ้นสายตา [คุณ]
ทว่าไม่ทันไรเขาก็เริ่มออกวิ่งต่อ ไม่ทันได้เอ่ยขอโทษ [คุณ] เลยด้วยซ้ำ
ーจะวิ่งตามไปหรือลากเขากลับมาขอโทษดีล่ะ?
[ @thk-Hikari.bsky.social @thk-fyuun.bsky.social @thk-tokuharanoa.bsky.social ]
อยู่ๆฟุอุมิก็อยากจะมางานทานาบาตะที่มีผู้คนอยู่เยอะแยะเต็มไปหมดคงเพราะว่าเธอแอบไปได้ยินมาว่าโนอะกับยูอุนจะมางานนี้
ฟุอุมิที่ไม่รู้จะไปกับใคร จึงมากับสหายตัวจิ๋วที่เป็นตุ๊กตานั้นเอง
.
.
.
[วันนี้จะถ่ายรูปโนอะจังกันยูอุนจังให้เยอะๆเลย~]
[ @thk-Hikari.bsky.social @thk-fyuun.bsky.social @thk-tokuharanoa.bsky.social ]
อยู่ๆฟุอุมิก็อยากจะมางานทานาบาตะที่มีผู้คนอยู่เยอะแยะเต็มไปหมดคงเพราะว่าเธอแอบไปได้ยินมาว่าโนอะกับยูอุนจะมางานนี้
ฟุอุมิที่ไม่รู้จะไปกับใคร จึงมากับสหายตัวจิ๋วที่เป็นตุ๊กตานั้นเอง
.
.
.
[วันนี้จะถ่ายรูปโนอะจังกันยูอุนจังให้เยอะๆเลย~]
🙏🎋
((ชะแว๊ะเเว๊บมาแปะมิจิทากะคุงสกินทานาบาตะครับ ถึงหลังจอจะยังไม่สะดวกบวกโรลใครแต่ไว้ผมจะมาเก็บตกอีเว้นท์ทีหลังนะ!🙌✨))
🙏🎋
((ชะแว๊ะเเว๊บมาแปะมิจิทากะคุงสกินทานาบาตะครับ ถึงหลังจอจะยังไม่สะดวกบวกโรลใครแต่ไว้ผมจะมาเก็บตกอีเว้นท์ทีหลังนะ!🙌✨))
อายามิยืนอยู่นิ่งๆในงานเทศกาล เธอมองไปรอบๆแต่ก็ยังไม่เห็นคนที่คุ้นหน้าเลยแม้แต่น้อย
‘พี่ๆหายไปไหนนะ’
ปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยออกมาที่พื้นที่คนเยอะๆแบบนี้เท่าไหร่แต่ว่าพี่ชายของเธอกลับชวนมาที่นี่แล้วปล่อยเธอไว้คนเดียวแบบนี้ แย่ที่สุด ควรจะกลับบ้านไปเลยดีมั้ยนะ เธอได้แต่คิดในใจ แม้ภายนอกจะยังดูสงบก็ตาม
อายามิยืนอยู่นิ่งๆในงานเทศกาล เธอมองไปรอบๆแต่ก็ยังไม่เห็นคนที่คุ้นหน้าเลยแม้แต่น้อย
‘พี่ๆหายไปไหนนะ’
ปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยออกมาที่พื้นที่คนเยอะๆแบบนี้เท่าไหร่แต่ว่าพี่ชายของเธอกลับชวนมาที่นี่แล้วปล่อยเธอไว้คนเดียวแบบนี้ แย่ที่สุด ควรจะกลับบ้านไปเลยดีมั้ยนะ เธอได้แต่คิดในใจ แม้ภายนอกจะยังดูสงบก็ตาม