ปฏิทินอีเว้นท์ประจำเดือนสาม
[19 ตุลาคม 2025 - 15 พฤศจิกายน 2025]

( ใบโคของน้องโชโตะ )

( โชโตะเป็นเด็กเนิร์ดติ๋มขี้กลัว ให้เห็นภาพคงเป็นกระต่ายตัวเล็กๆที่เห็นอิเฮนก็ยืนขาสั่นน้ำตาแตกแล้วค่ะ แต่เป็นมิตรนะคะ มาทำความรู้จักน้องได้ค่ะ )

#KzK_Story

(1)

#KzK_Commu 📌🍌📌

「オーッス、ワイや！ソシ・ソシダやで！前のザワザワ、なかなかオモロかったやろ？せやけどな、あんなんまだまだ序の口や！」

「こっからが本番、第二幕の始まりや！ワイと一緒に、もっと最高の世界（エンタメ）見に行こやないか！ガッハッハ！」

「โอ๊ส! ฉันเอง! โซชิ โซชิดะ ไง! ไอ้เรื่องวุ่นๆ คราวก่อนน่ะ ก็สนุกดีอยู่หรอกใช่มะ? แต่จะบอกให้นะ... นั่นมันแค่เริ่มต้นเฟ้ย จากนี้ไปต่างหากคือของจริงไปดูโลก (ความบันเทิง) ที่เจ๋งกว่านี้กับฉันกันดีกว่ามั้ยล่ะ! ก๊าาฮ่าฮ่า!」

[ ประกาศกิจกรรมเดือน 4 : ใต้ผืนฟ้าคราม ภารกิจชำระล้างเรียวกังคิไซ ]

docs.google.com/document/d/1...

北川 大河 • Kitagawa Taiga🐯
ปี3 | 172 | 59
———————
"ฉันไม่ได้ลืม"
"นายแค่ไม่น่าจดจำ"
———————
• Doc : shorturl.asia/0P4wg
• โคประวัติสตอรี่ | โรล | คุยเล่น | DM : ✅

#KzK_Commu

List ผู้เหลือรอดจากเงามืด

(ทยอยอัพครับ หากตกหล่นหรือมีผิดพลาดประการใดสามารถแจ้งได้ครับ)

bsky.app/profile/did:...

#KzK_Story
Event : ????????

ท่วงทำนองอันอบอุ่นคลอในยามค่ำคื่นไม่นานนักในที่สุดก็ตกลงสู่ห้วงนิทราอันแสนหวาน

เปลือกตาค่อย ๆ เปิดขึ้น พบกับเพดานที่คุ้นเคย และสัมผัสของเตียงที่คุ้นชิน

บ้าน....?

>> docs.google.com/document/d/1...

#KzK_Story Event?????

นิจิโร่ลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความสับสน
เบื้องหน้าคือสถานที่ที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี

ห้องนอนธรรมดาๆ ของเขาเอง…ที่ทุกอย่างยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ ไร้ซึ่งความผิดปกติใดๆ

ภาพในกระจกสะท้อนใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ไร้ซึ่งร่องรอยแผลเป็นจากไฟไหม้ และรอยถลอกปอกเปิกจากเหตุการณ์ในช่วงระยะเวลาสามเดือนที่ผ่านมา

‘นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน‘

#Kzk_Story (1/3)
Event ????

แสงอร่ามทอดผ่านรอยแยกของม่านสาดความอบอุ่นเลือนลางบนผิวกาย
มือเล็กจะยกขึ้นพาดดวงตา
ใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยุงร่างขึ้นนั่ง

เธอกวาดตามองรอบกาย
ห้องขนาดเล็กที่ถูกเก็บอย่างเป็นระเบียบ เตียงที่คละคลุ้งกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มราวกับพึ่งซักมาเมื่อไม่นานนี้ โต๊ะคอมมุมโปรดและคีย์บอร์ดสุดรักไม่ห่างกัน

และเหนือสิ่งใด เจ้าแมวดำที่นอนซบอยู่บนตัก

📌 #KzK_commu

"ถ้าแผลติดเชื้อจะแย่นะครับ มาให้ผมช่วยดีกว่า"
"จิตใจเองก็สำคัญ ถ้าแค่รับฟังก็ยินดีช่วยครับ"

月毬古鳥｜สึคิมาริ โคโทริ (37)
ชาวเมือง：บาทหลวง｜180cm
ผู้เหลือรอดจากเงามืด

โรลโคเวิ่น-บวกได้ทุกโพส 24/7 ✨
doc qrcd.org/9JD5

(พึ่งเห็นว่าไม่ได้เอารูปนี้ลงในแอคบลู ขอเนียนไปกับเด็กคิไซด้วยคนสิค-)

「เดือน3」
docs.google.com/spreadsheets...

#KzK_Story | Event ?????

#KzK_Story
event : ???
(1/6)

มันเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งที่ผิดแปลก
เช้านี้เมืองทั้งเมืองเงียบเกินไป..

“แบ๊ก! แบ๊กๆ!!”

มันส่งเสียงร้อง พยายามปลุกเจ้านาย

เจ้าลูกหมาวิ่งวนรอบเตียง กระโจนซ้ำหลายครั้งอย่างที่เคยทำ หรือเวลาจะปลุกโควคุงให้พาไปเดินเล่น

แต่ครั้งนี้…กลับไม่มีเสียงบ่น
ไม่มีมือที่ยื่นมาลูบหัวมันเช่นเดิม

งี๊ด…

หูทั้งสองข้างลู่ลง มันค่อยๆคลานเข้าไปซุกข้างลำตัวของเจ้านาย ขดตัวโดยหวังว่าโควคุงจะตื่นอีกครั้ง…

[ ประกาศกิจกรรมกีฬาสี ]

docs.google.com/document/d/1...

[ บทสรุปเนื้อเรื่องเดือนที่ 3 และการเดินทางสู่ห้วงฝัน ]

docs.google.com/document/d/1...

แม้จะวุ่นวายไปบ้างในตอนแรกแต่ก็นับเป็นกิจกรรมที่สนุกไม่น้อย

“ได้บิงโกแล้วแหะ...ต้องบอกลาพวกนายแล้วสินะ“

ถึงรู้สึกเศร้านิดหน่อยที่จำใจต้องปล่อยเจ้าพวกด้วงอยู่ตามธรรมชาติต่อไป ได้เวลานำใบไปแลกที่ร้านของฝากแล้วล่ะ

จากที่คิดว่าต้องระวังไม่ไปเผลอรบกวนสัตว์ในป่า
ตอนนี้ยูกะรู้สึกแปลกใจกว่าที่คิดเมื่อสัตว์ต่าง ๆ ที่เจอพยายามจะผูกมิตรและอยากเกาะติดเขามากเกินไป
จนอยากจะบอกกับพวกมันว่า

’ขออยู่คนเดียวได้ไหม‘ แต่เขาเลือกที่จะปล่อยให้พวกสัตว์ทำตามใจไป ต่อให้จะไม่ค่อยเข้าใจกับสถานการณ์ที่ตัวเองเจอเท่าไหร่

หลังผ่านไปสักพักก็เจอเข้ากับ‘ด้วงคาบูโตะ’ที่กำลังจะกระโดดมาทางที่เขายืนอยู่ เดิมทียูกะเป็นคนชอบแมลงอยู่แล้วเขาจึงรอดูการกระทำของมันและในที่สุดมันก็กระโดดมาเกาะยังหัวของเขา

ยูกะเลือกที่จะปล่อยให้พวกด้วงตามติดไปด้วยกันเป็นเพื่อนร่วมทางสักพักอย่างระมัดระวัง และตั้งใจจะปล่อยพวกมันกลับไปยังต้นไม้ในภายหลัง

ในที่สุดก็เจอสิ่งที่เรียกได้ว่าควรจะเจอถึงจะไม่ใช่สัตว์ในใบบิงโกก็ตาม

เด็กหนุ่มก้มตัวลงดู‘ด้วงกว่าง’ด้วยสายตาเป็นประกาย แม้จะสังเกตความรู้สึกผ่านดวงตาเล็ก ๆ ของเจ้าด้วงไม่ได้แต่ท่าทางที่ดูเหมือนอยากจะตามเกาะติดไปกับเขาทำให้ยูกะยอมปล่อยให้มันขึ้นมาบนมือแล้ววางไว้ที่หัวไหล่

‘ขอโทษนะที่ให้ขนมไม่ได้‘ ยูกะนึกเสียดายขึ้นมา ก่อนจะรีบหาทางแยกตัวออกมาจากเจ้าสองตัวป่วนเพื่อไปตามหาเป้าหมายที่เขาควรจะเจอ

สิ่งที่เขาเจออันดับแรกกลับเป็นเจ้าหมาชิบะที่ดูยังไงก็ไม่ใช่เป้าหมายในบิงโกทั้งยังรู้สึกคุ้นหน้ามากเกินไป

“ไหงเป็นงี้เนี่ย ไม่ได้อยู่ในใบด้วยซ้ำ...“

หากแต่‘ทามาเนกิจัง’ที่กำลังพยายามเกาะแกะอยู่กับแข้งขาของเขาคงไม่น่าระแวงเท่าเจ้า‘อุชิ’ที่กำลังส่งสายตาคมกริบจ้องมาทางที่เจ้าตัวยืนอยู่ราวกับกำลังวางแผนจะทำอะไรบางอย่างด้วยท่าทางที่คล้ายกำลังจะกระโดดมาทางเขา