همین دیروز بود ، ۲۲ سال پیش
آخ اگه بدونی چه جان زیبایی داره

عزیزم، قدم‌ش مبارک همه‌تون

خیلی بهش سلام برسون . نمی‌دونم منو می‌شناسه یا نه؟

کاش ما این‌قدر خوش‌بخت بودیم و مشکلات اون‌قدر بالا نگرفته بود که از پا بندازدش، اون‌قدر که بابا قلب مریضی نداشت، اون روز دکتر نرفته بود و واقعن از هیجان فوتبال مرده بود.

پشت خط می‌گفت بابا داره می‌میره اورژانس اون‌جاست و به نظر میاد کاری نمی‌شه کرد . ۳۱ خرداد ۹۳ بین دو نیمه‌ی مسابقه‌ی بین ایران و آرژانتین قبل گل مسی قبل از موقعیت گل دژاگه.
سولماز اومد پسرا رو برد و من موندم و بگایی جدید زندگی وسط روزهای سیاه خودم و زندگی از دست رفته .
چیزی نگید، می‌دونم نگفته. متشکرم

چه بدونم، اقبال ما همین بود ظاهرن! سرزمین نفرین شده

خوب کردی دوباره نوشتن رو دست گرفتی.
گمونم هیچ‌کدوم‌مون معلوم نیست جایی که هستیم جز تلاش معاش، داریم چه می‌کنیم؟ و اصلن چرا؟

دم خودت گرم. :*

😍🍾🍀❤️

🫂

اولین بار تو پایتخت / سر میرداماد بود فقظ ذرت کره فلفل سیاه، آویشن و قدری آبلیمو بود . گمونم قبل از تاسیس بچه‌م باهاش برخورد کردم. خیلی خوب بود قبل از این کثافتکاری قارچ و پنیر و چیپس خلال . تو پایتخت خیلی ازش استقبال شده بود و زود فراگیر شد . قبل از پدیده‌ی آیس‌پک

:))))

روم نمی‌شه حتی درگوشی بگم، خیلی قومیتیه متاسفانه. گمونم گفتم . خدایا توبه

که البته این همه خشم و سیاه و سفید دیدن هم تقصیر آخونده

یوگا با سیمین خیلی تجربه‌ی خوبی بود. واقعن لذت می‌بردم . واقعن واقعن

به عمر ما قد نمی‌ده. به اون زن فکر می‌کنم چه حالیه

من فقط اون اکانت توییتر رو دیده بودم . مایه‌ی تاسفه. حالم بد شد