+ O gün...

— Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye “Tanrı” adını veririz.

— O hâlde yaşam korkunç bir şey. Her şeyin bir hiç olduğunu bilen biri, ölüm karşısında yaşayamaz.

+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.

— Ama bir gün, hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.

Neden her şeye rağmen bu gerçeklikten kurtulamıyorum?
Ben bilgi istiyorum!
İnanç ya da varsayım değil, bilgi.
Tanrı’nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum.

+ Ama O suskun.

— Karanlıkta O'na sesleniyorum. Ama hiç kimse yok.

+ Belki de hiç kimse yoktur.

Benim gibi inanmak isteyen ama yapamayanlara ne olacak?
Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı’yı neden öldüremiyorum? O’nu kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor?

Antonius Block ile Ölüm arasında geçen diyalog:

— İnsanın duygularıyla Tanrı'yı kavrayabilmesi o kadar imkânsız mı? O neden yarım vaatlerin ve görülmeyen mucizelerin ardına saklansın ki? Kendimize inancımız yoksa, nasıl başkasına inanç duyabiliriz?

Sevgilim, dünyamız çok sıkıcı. Bu nedenle, telepati ya da hayaletler ya da uçan daireler gibi şeyler yok. Dünya kesin kanunlarla yönetiliyor ve dayanılmaz derecede sıkıcı.

Andrei Tarkovsky - Stalker

Sloganlara ve popülist söylemlere gösterdiğiniz ilgiyi kitaplara gösterseydiniz, bugün kimsenin ardına sığınmaz, medet ummazdınız.

Kiralar pahalı diye ölmek istiyoruz
Çünkü şeytan bize cehennemden boş bi' arsa sattı.

— No. 1

“Bütün darbeler tiranlara karşı oldu, hiçbiri tiranlığa karşı olmadı.”

— Tarih ve Ütopya,
Emil Michel Cioran

Güncel durum

Fikirlere gaz işlemez

Marjinal sağ örgüt

Marjinal sol örgüt

Var olma zırvalığının boyunduruğu altındaki insanlar ne ölçüde var olmadıklarını bilmezler.