Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı’yı neden öldüremiyorum? O’nu kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor?
Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı’yı neden öldüremiyorum? O’nu kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor?
Ben bilgi istiyorum!
İnanç ya da varsayım değil, bilgi.
Tanrı’nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum.
+ Ama O suskun.
— Karanlıkta O'na sesleniyorum. Ama hiç kimse yok.
+ Belki de hiç kimse yoktur.
Ben bilgi istiyorum!
İnanç ya da varsayım değil, bilgi.
Tanrı’nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum.
+ Ama O suskun.
— Karanlıkta O'na sesleniyorum. Ama hiç kimse yok.
+ Belki de hiç kimse yoktur.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
— Ama bir gün, hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
— Ama bir gün, hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
— Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye “Tanrı” adını veririz.
— Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye “Tanrı” adını veririz.
— Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye “Tanrı” adını veririz.
— Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye “Tanrı” adını veririz.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
— Ama bir gün, hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
— Ama bir gün, hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
Ben bilgi istiyorum!
İnanç ya da varsayım değil, bilgi.
Tanrı’nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum.
+ Ama O suskun.
— Karanlıkta O'na sesleniyorum. Ama hiç kimse yok.
+ Belki de hiç kimse yoktur.
Ben bilgi istiyorum!
İnanç ya da varsayım değil, bilgi.
Tanrı’nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum.
+ Ama O suskun.
— Karanlıkta O'na sesleniyorum. Ama hiç kimse yok.
+ Belki de hiç kimse yoktur.
Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı’yı neden öldüremiyorum? O’nu kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor?
Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı’yı neden öldüremiyorum? O’nu kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor?