سهم سهراب سپهری از بازار هنر اون‌قدری در صدره که این هشتاد میلیان قیمت‌گذاری شده. به قول چ کافیه یه جا سهراب [ببخشید ببخشید] یه تفی حتا انداخته باشه، قیمتش می‌شه آ.

اصلن یادم نبود که این‌ها رو دارم. هزار سال پیش این دو تا رو خریده بودم. از سر کنجکاوی که کتاب درسی ما که اون‌طور بود، بقیه یعنی چطور.

دارم این سریال رو می‌بینم و خیلی اول‌هاشم ولی پاگیرش شدم فکر کنم.

چون چند روزه خیلی رو دور دنیا دو روزه ام لذا رفتم سراغ یکی از دفترهای سوغاتی که عین چشمم اما در پستو نگه‌شون می‌دارم. تازه نوار چسبی که باهاش جداکننده درست کردم هم سوغاتیه.

۱۳ هزار و ۶۲۴ قدم در باد و بارون و سرما.

درونمایه فیلم این‌قدر از ذهن و منطقم دوره که انگار دارم یه داستان غیرواقعی می‌بینم. هنوز وسط‌های فیلم هم نیستم ولی چطوریه>>>>اسپویل>>>>> مگه هر کی از راه رسید می‌تونه بچه رو یواشکی غسل تعمید بده و خدافظ. و البته که بسیار سوال دیگر.

اینم تازه دیدم و دوستش داشتم. کنده و داستان به خصوصی هم نداره ولی فیلم به بیننده حمله نمی‌کنه. قدرت هم در انحصار روایت نیست و تلاش می‌کنه تا با ما تقسیمش کنه. عین زندگی عادی هم هست. اتفاق‌های معمولی، آدم‌های معمولی.