Ne istiyorlardı senden Selim? Belki sen çok şey istiyordun onlardan. Verdiğinin hiç olmazsa küçük bir parçası kadar bir şeyler istiyordun. Sonunda kaçıyorlardı. Hayır, sen kaçıyordun. Hayır kaçmıyordun: insana ihtiyacın vardı. İnsanı arıyordun canım kardeşim. Bunda utanacak ne vardı?

sayfa 346

Allahım, onu neden yalnız bıraktın? Neden, yalnızlığının verdiği çaresizlikle can sıkıcı ilişkiler kurmasına izin verdin? Neden, geçirdiği her dakikanın hesabını sordun, içini ezdin? Neden, korkuyu göğsünden çekip almadın? Neden, suçluluk duygusunu üzerinden atmasına yardım etmedin?” (sayfa 199)

Yaşamın içindeyim
Yaşamın ta kendisiyim
Girdap bu ömür bana
Geldiğim yol
Gelemediğin yoldayım belki

Bir gün gelir bu ateş seni de yakar
Solup gittiğim de
Nefesinde
Ne için yaşıyoruz ölmek için mi
Çabasız gayesiz ruhsuz yaşamaksızın

İnsan nereye giderse kendini de götürüyor sonuçta

İnsan ailesi tarafından yok sayılınca ,incitilince anlıyormuş asıl acıyı .Mesela ben büyümüşüm fakat içimdeki çocuğu büyütememişim ,o hala kırık dökük .

Nasıl ölmek isterdim ,çok ani kimseye veda etmeden uzun vedalardan hoşlanmam .

İnsanız, hatalar yapıyoruz, bir şeyler olmuyor, her birinden bir ders alarak bir sonraki aşamaya geçiyoruz, hiçbirimiz mükemmel değiliz, ama mükemmel olmasak da yaşıyoruz. İşte kırılan vazoyu toplamak da hatalarından ders alan, kırıldığı yerden güçlenen insanları kucaklamak bir nevi.

Hey hey çapulcu

Var dedilerrr!!