Etrafımızdaki insanları kusurlarıyla kabul etmeyi öğreniyoruz. Sevmediğimiz huylarımızı törpülüyoruz lakin, yine de kusurluyuz, böyle de iyiyiz.

Bizi bir bütün kılan şey aslında kusurlarımız, kırıklarımız, çatlaklarımız.
Hayat herkesi tökezletebiliyor, kırabiliyor.