สำหรับท่านที่ผ่านไปผ่านมาและกำลังอยากทำอะไรบางอย่างกับเหตุการณ์น้ำท่วม:

ระยะสั้นเฉพาะหน้า: เชิญบริจาคเงินได้ที่นี่หรือช่องทางที่ท่านสะดวก
บัญชีบริจาคเลขที่ 565-471106-1 ธนาคารไทยพาณิชย์
สงขลานครินทร์เพื่อผู้ประสบภัย

ระยะยาวเพื่อความยั่งยืน: อ่านสิ่งนี้ thaipublica.org/2024/08/less...

สัตวแพทยสภาประเทศไทย ประกาศรับบริจาคเพื่อช่วยเหลือสัตว์ในเหตุการณ์น้ำท่วม

เงินทุนจะนำไปใช้เพื่อช่วยเหลือสัตว์ที่ศูนย์พักพิงเป็นหลัก และใช้ในการดูแลสุขภาพสัตว์ที่ประสบภัยพิบัติต่อไป

ชื่อบัญชี: กองทุนคณะสัตวแพทยศาสตร์

เลขที่บัญชี: 565-507747-8

ธนาคารไทยพาณิชย์ (สาขามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์)

พร้อมเพย์ (PromptPay QR ตามรูป)

ความหวังมากๆ บริการภาครัฐไม่ควรถูกคาดว่าให้แย่และอนาถา ขอแค่มีการออกแบบที่ดีขึ้นอีกสักนิด

โรงพยาบาลรัฐออกแบบได้: วิธีออกแบบภายใน รพ. บางปลาม้าและดอนตูมให้มีประสิทธิภาพโดยใช้ Empathy ใช้งานได้จริง ผู้ป่วยและบุคลากรมีความสุข
readthecloud.co/nartruedee-t...

ทำนัสนี่เหมือนเป็นนักการเมืองในยุคสี่้ร้อยปีที่แล้ว ทุกการเคลื่อนไหวต้องมีกล้องถ่าย โทรคุยกันก็ต้องมีคนถ่าย ทำตัวเสียงดัง ทำเป็นชี้นั่นชี้นี่ให้ดูวุ่นวาย ทำเป็นบ่นโวยวายคนทำงานออกสื่อทั้งๆ ที่มึงมีอำนาจเต็มก็สั่งไปดิ

นี่มันงานมหาดไทย แต่ รมว เป็นแบบนี้ ถ้าเลือกตั้งรอบหน้ามันชนะ ภัยพิบัติรอบต่อๆ ไปก็เตรียมตัวรับมือกันเองอีกตามเคยแน่นอน สภาพ แม่ง ถ้ายังจะกาเลือกมันอีกก็หมดคำจะพูดละ

กินยาละ

นอนไม่หลับอีกวัน

เอาจริงที่ผ่านมาทั้งวัน ไม่ได้อ่านหนังสือเลย ไม่ได้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองหรือใครเลย เอาแต่ไถฟีด เกร็งอยู่ในท่าเดิมๆ จนปวดข้อพับแขน อ่อนล้ากับข่าวร้ายเรื่องน้ำท่วมที่เพิ่มประเด็นมากขึ้นทุกทีอย่างไม่เหมือนจะจบลง

แต่ก็เอาไปพูดกับใครไม่ค่อยได้... อยู่ทางนี้ทำได้แค่บอกต่อ อ่านข่าว ส่งข่าว บริจาค แล้วก็จินตนาการไปต่างๆ นานา แล้วก็ทุกข์ใจ

คืนนี้ใช้เวลาก่อนนอนดู Mantis (사마귀, 2025) ตื่นเต้นมากพอรู้ว่าเป็นจักรวาลเดียวกันกับ Kill Boksoon แต่แบบ...

มันไม่ได้นิ

ลองมาหาวิกิอ่านดู อ่อ ผกก.คนละคนกัน คนนี้เขาก็เพิ่งเดบิวต์ด้วย ลายเซ็นมันต่างกันพอตัว มันไม่คัลท์ 5555

แต่ให้เครดิตความตั้งใจในการเล่า curse ของการเป็นเบอร์สองนะ + ความปากแจ๋วของซามากวีแล้ว เรื่องก็เลยเถิดไปกันใหญ่

โปรดอ่านด้วยเสียงระทวยๆ

25.11.25
#endcutcomics

ตำรารับมืออุบัติภัยทุกที่ในโลก จะสอนให้ผู้ประสบภัยต้องประทังชีวิตตัวเองเฉพาะหน้าให้ได้สูงสุด 72 ชั่วโมง เพราะเป็นกรอบเวลาที่ความช่วยเหลือจากภาครัฐควรจะเข้าถึง และความร้ายแรงเกินกว่าที่ระดับชุมชนจะรับมือได้ไปแล้ว แต่การทำงานของรัฐบาลตอนนี้เห็นได้ชัดว่ายังสับสน แม้จะย่างเข้าวันที่สี่

ขอให้ทุกคนที่ภาคใต้ปลอดภัย ไม่มีใจจะคิดเรื่องอื่นเลยตอนนี้

ดู Mr. Harrigan’s Phone จบแล้ว คอนเสปดี เล่าเรื่องที่น่าสนใจในจุดเปลี่ยนผ่านจากยุคอนาล็อกมาเป็นสมาร์ทโฟนครั้งแรก (ในเรื่องเป็น iphone) ผสมๆ กับ horror ตามสไตล์งานเขียนของ Stephen King

ชวนให้คิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับเทคโนโลยีอยู่เรื่อยๆ

จบแล้วยังหวึ่งๆๆ อยู่ในใจ

ศาลครุฑมีแมว #ภพนภามีแมว

ตอนเด็กชอบนอนหลับไปทั้งที่ผมยังไม่แห้งสนิทดีจากการสระ ถ้าให้เดาก็คงเพราะมีเวลาน้อยเหลือเกิน (หมดแรงไปกับการเรียนและเดินทาง) ประกอบกับคนในบ้านไม่มีธรรมเนียมการไดร์ผม จึงไม่เคยถูกสอนอะไรมากกว่าเอาผ้ามาซับๆ ขยี้ๆ เป่าพัดลมจนกว่าจะหายเปียก

ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยเป็นโรคผิวหนัง รังแค หรือเชื้อรา เป็นปาฏิหาริย์อยู่เหมือนกัน

พอโตแล้วก็ไม่ทำยังงั้นละ

อยู่ๆ ก็นึกถึงตอนเด็กๆ ขึ้นมา

อ่าน THE LOTTERY โดย Shirley Jackson (1948) จบแล้วเมื่อกี้

เป็นเรื่องสั้นที่อ่านแว้บเดียวจบ เราอ่านบนไฟล์ EPUB แต่ถ้าใครดูบนคอมหรือมือถือ search หาได้เลย มีฉบับเต็มเป็น PDF ให้อ่าน

*** แนะนำว่าไม่ต้องอ่านบทความรีวิว เลี่ยงได้เลี่ยงเลย ไม่ต้องดูภาพประกอบที่เป็นผล search ใดใด ***

อยู่ท้าทายกาลเวลาให้คนพูดถึงมานานขนาดนี้ต้องมีของดีบ้างแหละ

ฟ้าใกล้จะมืดแล้ว

เจอวัวที่คาวากุจิโกะ

ศึกแมวจ้ม

วันอาทิตย์มีเห็ดแดดเดียว

#ภพนภามีแมว

อ่านจบแล้ว ทั้งคำนำคำตาม คำเสมือนนำ ทุกสิ่งอันในหนังสือ Sur la lecture ว่าด้วยการอ่าน ของ Marcel Proust

อ่านจบนอกบ้านท่ามกลางลมเย็นๆ กับเงาต้นไม้ อันที่จริงก็อุ่นๆ บนหลังอยู่เหมือนกัน เพราะแดดส่อง

มา… เดี๋ยวมาเล่าต่อ

หลายจังหวัดน้ำท่วมหนักมากแต่รัฐบาลเงียบจัง เมื่อวานไปซื้อผักผลไม้ที่แม่ค้าเข้าเมืองมาขายสัปดาห์ละครั้ง เค้าบอกว่ารอบนี้ท่วมหนักกว่าปี 54 อีก ไร่ผลไม้ท่วมหมดเลยมีของมาน้อย 😭 แถมยังโดนคนแถวนั้นฉวยโอกาสมาขโมยผลผลิตอีก

#kpopdemonhunters
#doodle #fanart ❤️🐯🐦‍⬛

ในอนาคตที่แยกภาพเอไอไม่ออกแล้ว ก็คงต้อง assume ว่าทุกอย่างที่เห็นไม่จริงไปก่อนสินะ ถ้าพิสูจน์ว่าอันไหนจริงสำเร็จ ค่อยชื่นชม

dystopian โคตรๆ

หนังสือที่อ่านอยู่ในช่วงสองวันที่ผ่านมาคือเล่มนี้ ของ Marcel Proust จดอะไรยุกยิกไว้นิดหน่อย เลยคิดว่าจะเก็บมาเล่าให้ฟังภายหลังอ่านจบ (ใกล้แล้ว)

ไอเดียของเล่มคือทัศนคติการมอง “การอ่าน” ของมาร์แซล ว่ามันคืออะไร มีคุณค่าอย่างไร และทำไมเขาไม่เห็นด้วยกับมุมมองของ John Ruskin แม้ว่าเขาจะเคารพผลงานของผู้เขียนคนนี้เพียงใดก็ตาม

…